ช่วงปิดเทอม ประมาณเดือนมีนาคม มีพวกสิงคโปร์มาที่ห้องรับรอง เป็นกลุ่ม ไม่รู้ว่ามันมาทำอะไรกัน แต่เห็นอีเซ้นซ์ว่ามันมาร้องเพลง ช่วงนั้นมันฮิตภาษาอังกฤษกันมากกกก ย่ำว่ามากๆ เดินมาถามเราเกี่ยวกับการพูดปะกิดหลายครั้ง บางคำเราก็ตอบได้ แต่บางคำก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน แต่ทำเป้นรู้ -*- แหะๆ - -" ก็ต้องทำตัวให้ดูเก่งๆเอาไว้ก่อนอ่ะนะ จะได้ดูมีเครดิตเรื่องทักษะหน่อย ไม่ไช่เครดิตการ์ดนะ เหล่าแก้งเด็กข้างบ้านที่ประกอบไปด้วย ส้มเปรี้ยว(กลิ่นรึป่าวที่เปรี้ยว...เหอๆ ล้อเล่น) ปู(ดำ...เรียกตามเค้า) อีเห็น(คงรู้ว่าหมายถึงใคร) และอีซีน(เด็กเปรต) ก็รู้สึกว่าจะอยากเป็นมิตรกับพวกสิงคโปร์นี้เหลือเกิน ออกไปเล่นกันทุกวัน เห็นเล่นวอลเลย์บอลถนนกัน(เขามีแต่วอลเลย์บอลชายหาด -*-)...ยังไงซะตอนพวกนี้กลับได้ยินมาว่า ร้องไห้กันใหญ่ ไม่รู้ว่าใครร้องมั่ง แต่ได้ยินมาว่า ส้มเปรี้ยวกับเด็กสิงคโปร์มันร้อง....เฮ้ย...เหมือนไปแคมป์กันยังไงยังงั้นเลย แต่ก็ดีแล้วแหละ สร้างมิตรภาพที่ดี โลกจะได้สดใส ^_^ พวกสิงคโปร์นี่หน้าก็ก็เป็นอย่างที่เห็น ยังกะอินเดียเลย - -"
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น